دشنه آخر دولت روحانی به قلب گرگان

زخم ابدی تله کابین در جنگلهای هیرکانی ناهارخوران

مانند بسیاری از طرح های مخرب محیط زیست در این سالها، مطالعات سفارشی و دلخواه کارفرما تهیه و به مراجع مجوز دهنده ارایه می شود.  و در حالی که مردم عادی هم جانمایی های اشتباه و مخرب بودن این پروژه ها را می فهمند، افرادی به نام مشاور هستند  که بی توجه به رسالت علمی و منافع ملی، تنها سعی در تأمین منافع کارفرما با هر شیوه ای دارند. 

طرح احداث تله کابین در جنگلهای پنجاه میلیون ساله هیرکانی ناهارخوران گرگان یکی از آخرین طرح هایی از این دست است که دولت دوم روحانی در شرف نهایی کردن آن است. دولتی که بی تردید  در تاریخ به عنوان یکی از ضد محیط زیست ترین دولتهای ایران ثبت خواهد شد. 

در این دولت نه تنها هیچکدام از گره های زیست محیطی استان باز نشد، بلکه کورتر از قبل شد. از  خشک شدن خلیج گرگان و خطر ریزگردهایش گرفته تا انتقال آب سرچشمه های حیاتی جنگل های علی آباد به بهانه تامین شرب استان سمنان، از تراشیدن نیلکوه با عظمت به پای کارخانه سیمان تا استحصال آبهای فسیلی و غیرقابل بازگشت توسط کارخانه های ید آلوده کننده و…  هر یک زخم های انسانی بر بستر طبیعت شکننده استان شدند. 

و اکنون در دقیقه نود دولت، مجوز احداث طرح مخرب تله کابین در جنگل ناهارخوران گرگان از سوی شورای عالی شهرسازی و معماری کشور آخرین دشنه این دولت به قلب مرکز استان خواهد بود که راه را برای تخریب بیشتر محیط زیست و جنگلهای این منطقه خواهد گشود. 

گماردن استانداران کم تجربه غیربومی که علقه ای به استان ندارند و گویا خود را موظف به پاسخگویی به مردم و نسلهای آینده استان نمی دانند به انضمام ناکارآمدتر شدن مدیریت سازمان محیط زیست و منابع طبیعی دست به دست هم داده تا تله کابین، بهانه ای برای زمین خواری گسترده افراد پشت پرده این طرح باشد. 

یک شورای شهر و شهردار پوپولیست هم کافیست تا واقعیت برای مردم وارونه نمایی شود و به بهانه توسعه گردشگری، منافع عده ای خاص را تأمین کند.

پوپولیست ها با ادعاهای عوام فریبانه همچون عدم قطع درخت و جاده کشی! در این پروژه، تبعات منفی بارگذاری های بسیار سنگین حین اجرا و اثرات منفی بعد از اجرای پروژه را مخفی می کنند. 

در پشت پرده اما واقعیت موجود این پروژه علاوه بر زمین خواری در مبدأ پروژه، زمین هایی است که با پروژه شومی به بهانه کاهش بار ترافیکی پارک جنگلی ناهارخوران و دسترسی به تله کابین در حال پیش بردن دارند. این جاده از منطقه کوهپایه ای و خوش آب و هوایی می گذرد که بسیاری از آن جزو منابع ملی نیست و با احداث این جاده، زمین ها از ارزش بالاتری برخوردار خواهد شد. حالا می شود رد پای حضور افراد خاص در بورس بازی این زمین ها را از سال های گذشته مشاهده کرد. 

جنگلهای محدوده ناهارخوران و النگ دره گرگان از جمله بازماندگان جنگلهایی هستند که در دنیا به نام جنگلهای هیرکانی شناخته می شوند. آنها بازماندگان ماقبل عصر یخبندان اند و با پنجاه میلیون سال قدمت، از ارزش بالای اکولوژیکی برخوردارند و به نوعی قلب محیط زیست این منطقه هستند. این ثروت ملی هم اکنون در شرف قربانی شدن به پای عده ای بی تعهد به نسل آینده است. بکوشیم تا از فرو شدن این دشنه به این قلب جلوگیری کنیم.

رضاعباسی. فعال اجتماعی