نامه سرگشاده وهاب عزیزی به جوانان تهرانی

تهران پادگانی مدیریت می شود 

جوانهای عزیز سلام
چند نکته را باهم مرور کنیم:

ما خواسته یا ناخواسته در پادگانی بزرگ به نام تهران گرفتار شده ایم. تمام هفته را به صورت ماشینی و یکنواخت در تونل های مترو، اتوبوس های شلوغ و ترافیک کلافه کننده تهران گیر افتاده ایم. منتظر تعطیلات آخر هفته هستیم تا برای دو یا سه روز از تهران فرار کنیم همانند سربازی که روز ها را می شمارد تا برای چند روز خارج از محیط پادگان نفس بکشد. مناظر چشم آزار و دیوارهای بتنی مثل سیم های خاردار روحمان را زخمی کرده است.
منتظر تعطیلات آخر هفته می شویم از تهران فرار کنیم اما بعضی از مسئولین “بتن مغز” اسم این فرار را سفرهای چندمیلیونی گذاشته اند. متوجه نیستند که ما سفر نمی کنیم، فرار می کنیم.

دیوارهای نامرئی سیاست زدگی مدیریت شهر تهران را به انحصار خود درآورده است. این دیوارها در سایه لیست های انحصاری به نام لیست اصلی کشیده شده است. حضور شما جوانها در پای صندوق های رای و “نه گفتن” به حصار و انحصار، بنیان این دیوارهای نامرئی را می ریزد.
جوان باید در محل زندگی خودش زندگی کند، نه اینکه جسم جوان در تهران باشد و روحش در کشورهای اروپایی و آمریکایی به دنبال آرزوهای طبیعی خود باشد.
درک کنیم که روح جوانی تحمل پادگانی ندارد. همت کنیم درهای این پادگان را به روی زندگی باز کنیم، همانطور که درهای پادگان اشرف در عراق باز شد و مردم آزاد شدند.
آقای حناچی بهتر می داند که زندگی در تهران چقدر پادگانی است.
لیست انتخاباتی جهادگران به صورت فراجناحی تهیه شده است تا درهای شورای شهر تهران را به روی مردم باز کند. حضور نخبگان مردم در شورای تهران زندگی را به شهر باز می گرداند.

وهاب عزیزی 
کاندیدای شورای شهر تهران